Ik ga er van uit dat ik door de beste ideeën niet op te schrijven, iets anders moet gaan schrijven. Zo goed zijn die ideeën niet als ik ze simpelweg vergeet, afkeur, onbelangrijk kan maken. Hoe belangrijk kan het zijn, koffie drinken, dagboek gekrabbel en andere activity clutter gaan altijd voor. Het heet ook niet voor niets van voorbijgaande aard, gelegenheden gaan voorbij, andere dingetjes moeten ook gebeuren.
D'r zijn boeken te lezen, schroefjes te draaien, dingen te bevestigen, lichaamsdelen te wassen en te voelen. Plantjes moeten drinken, gaat allemaal gewoon door, was, afwas, stof dat weer moet worden opgejaagd, plek voor opwinding.. altijd een belangrijk deel van iedere dag. Lijstjes afgevinkt, nieuwe lijstjes gemaakt. Ik heb het niet druk maar niks belet me om me druk te maken. Alleen tegenzin. Zin om geen zin te hebben?
De wrijving die sommige activiteiten oproepen, dat is denk ik tegenzin. Gaat gepaard met frustratie, boosheid, vermoeidheid, afleiding. Tegenzin op tegenzin is dan zin? Ik verdoe mijn tijd met filebeheer om iets niet te doen waar ik wel zin in heb maar tegenop zie. Ik beschrijf liever in detail waarom ik thuis zit dan dat ik iets onderneem om niet thuis te zitten, maar, het is ook zo
dat ik niet gevraagd word om ergens anders te gaan zitten,
niemand weet dat ik thuis zit,
en degene die t wel weten t wel best vinden zolang ik t wel best lijk te vinden
ik er geen werk van maak om werk te zoeken,
hobbies heb ik,
zolang ik er geen last van heb en anderen ook niet kan ik hier blijven zitten tot ik een ons weeg,
zolang ik niet actief op zoek ga naar mensen die me helpen om doelen te bereiken, weet niemand dat ik doelen heb, behalve ik, naarmate de tijd verstrijkt vergeet ik zelf mijn doelen, het wordt onbelangrijk, zonder mijn vragen zijn jullie antwoorden onnodig, zonder jullie vragen zijn mijn antwoorden niet nodig,
als ik de mensen benader die mij moeten helpen aan werk, krijg ik werk aangeboden waar ik geen behoefte aan heb, de organisatie die voor mij moet werken, werkt in feite voor de werkgevers, iedere andere wil, eis, kan worden afgedaan met
kost geld,
geen opleiding,
niet nodig,
kan niet,
wil niet,
mag niet.
Nee, hoeft geen goede reden.
Kortom het komt op mijn schouders, en daar wil ik het niet. Het is een boemerang handeling, wat zij willen, de aanbieders van werk en wat jij wilt de vrager naar werk, de aanbieders hebben de macht, de bemiddelaar, kan alleen aanbieden wat er ze hebben, wat er is is veel van hetzelfde, het is er omdat niemand het wil doen. Dat is terecht.
De druk is er niet minder om. De algemene mening is dat werken moet, en moet zoals t altijd moest, niet werken is strafbaar, inkomensdruk, omgevingsdruk, meningsdruk, zou je niet, nou moet je eens goed, pas je aan .. volg de norm,
je hebt alleen maar te verliezen door t niet te doen.. en door t wel te doen, dan zit je op een plek waar je niet wilt zitten, je doet dingen waar je geen lol aan beleeft, je moet omgaan met mensen die je niet aardig vind, je leert alleen een hekel aan jezelf te krijgen, je tijd ben je kwijt en de resterende tijd ben je moe, vrijetijd is opeens iets waar je moet kiezen om heel veel te moeten doen of juist helemaal niets, steeds nieuwe keuze's die je niet hebt gekozen, je werk bepaald de stemming van de dag,
ik had de volgende opties, plaatjes digitaal blijven reproduceren, telefoon opnemen voor 5 verschillende bedrijven (populair in G), schoonmaken, buiten-binnen, pakketten sorteren, reclame's schrijven, groenvoorziening, rijkdom alom..
niet natuurlijk, kost tijd en energie en t levert niks op, ik bedoel niet financieel, ik bedoel aan echte waarde, aan zinvolle contacten, aan nut, uitdaging in het verdragen van verveling en ergernis, pakketten versturen aan ..
altijd maar de behoeften van anderen voldoen, zij willen dat en dit en binnen zoveel tijd, en voor geld, en dit moet er zo uitzien en binnen die en die periode, en dan moet zus zo en zo zus, en daarna, kom je thuis. Wat je gaat doen is tv kijken, dat is niet je a behoefte, maar dr is veel van, dr is eten, met een beetje pech maak je t zelf nog klaar, anders laat je t doen door iemand die liever ook wat anders deed, d'r is uitgaan, films die je niet hebt gemaakt, concerten te zien in kleine ruimtes, met hard en lelijk geluid, laat op de avond (yawn, alcohol, drugs, boredom cult), verenigingen met onenigheid, en activiteiten waar geen planning voor is, en altijd te weinig tijd.
Mijn wensen, mijn verlangens, niet belangrijk genoeg om te zijn, om er voor te werken, alles wat ik wil, is onbereikbaar gemaakt, de muren zijn gemaakt van geld, ervaring, afkomst, timing, connecties, diploma's, van toegang.. wat ik wil kost..
tijd maar ook andermans tijd en die krijg ik niet, en geld en dat is alleen verkrijgbaar door .. niks eigenlijk. Mijn inkomen is afhankelijk van het type beschikbare werk, minimumloon en anders behoudt van wajong.. daar blijft niks van over. Dat gaat op aan vaste lasten en eten.
Dus wat ik mag is thuiszitten en wachten of aan het minimumloon werk en wachten tot ik weer naar huis mag.. en 8 en half uur ergernis tijdens de zon uren.
De beschrijving klopt ..
Macht is niet alleen bepalen wat iemand doet maar ook wat iemand niet doet.
Zolang deze macht bestaat .. WE're Doomed (all of us).
